Sami Rintala svojim specifičnim radnim procesom propituje uobičajene pozicije i procedure arhitektonsko-građevne struke. U fokus svog rada postavlja čovjeka u neposrednom kontaktu s prirodom i preispituje osnovne kvalitete koje arhitektura donosi ljudima. U projektima koji su često vrlo malog mjerila dokazuje elementarne vrijednosti koje prostor čine naseljivim i ugodnim za boravak. Iz projekata svjesno uklanja sve dodatke koji su uobičajeni rezultat pretencioznosti naručitelja, oblikovnih ambicija arhitekata i strogih građevnih regulativa proglašavajući ih suvišnima. Preispituje načine gradnje tražeći od građevina da neposredno zadovolje potrebe čovjeka u njegovom prirodnom okruženju. Njegovi radovi značajno su obilježeni svjetonazorom stanovnika norveškog polarnog kruga. Spoznaje nastale u slabo naseljenom polarnom okruženju premještene u guste gradske sredine otvaraju nam uvid u stvarne ljudske potrebe za izgrađenim prostorom. Te spoznaje i proces njihove realizacije, posebno kroz teme izgradnje turističkih kapaciteta, bile su tema našeg razgovora.